TXOKOLATEZKO ETXEA
HANSEL: Ni Hansel naiz eta gozokiak gustatzen
zaizikit
GRETEL: Ni Hanselen arreba naiz eta animaliak
gustatzen zaizkit. Nire izena Gretel da.
AITA: Hansel,
Gretel etorri hona
GRETEL:
Zer nahi duzu aita?
HANSEL, GRETEL: Bai, aita zurekin joango gara.
HANSEL: Hartu
adarrak, Gretel
GRETEL: Bai eta
zuk enborra moztu behar duzu (Lanean…)
GRETEL: Hansel,
non dago gure aita?
HANSEL: Ez dakit, gaua da eta ez dut ezer ikusten
GRETEL: Orduan,
goazen zuhaitz horretara. Han lo egin ahal dugu eta bihar etxera itzultze
saiatuko gara.
HANSEL: Ongi,
ideia ona da.
(Goizean…)
HANSEL: Gretel,
esnatu. Zuk ere ikusten duzu hori?
GRETEL: Zer? Etxe hori?
HANSEL: Bai, goazen etxe horretara. Bere teilatua txokolatezko da, bere tximiniak
gosokizkoak dira eta bere hormak turroizkoak dira.
GRETEL: Uahhh! Goazen korrika Hansel, oso goseak nago eta.
HANSEL: Zer hormak hasiko gara?
GRETEL: Horma hau.
SORGINA: Zer egiten ari zarete? Sartu, sartu nire etxera!
HANSEL ETA GRETEL: Oso ongi, eskerrik asko.
SORGINA: Aizu mutiko sartu kaiolan!
HANSEL: Ez, ez mesedez
SORGINA: Bai, loditzen zarenean, jango zaitut eta zu neska garbitu
etxea. JA, JA, JA
HANSEL: Ez mesedez! Gretel lagundu, ez utzi bakarrik!
GRETEL: Nik ez dut etxea garbitu. (NEGARREZ)
SORGINA: Isildu, tori erratza
(Beste egun batean)
HANSEL: Gretel lagundu, sorgina sukaldean dago, hartu giltza hori.
(Gretelek atea irekitzen du)
GRETEL: Atera, Hansel!
HANSEL: Begira Gretel, sorgina sukaldean dago. Orain bultzatuko
dugu.
GRETEL: Idea ona da. Bat, bi eta hiru! Barrura!
(Sorginak oihukatzen du)
GRETEL: Oso ongi, orain goazen sorginen gelara bitxi batzuk dauka
eta.
HANSEL: Ongi orain, nola joango gara etxera?
GRETEL: Begira
zisne hori, berak emango gaitu.
HANSEL: Berarekin
itzuliko gara!
GRETEL:
Ongi
(Bere etxean)
AITA:
Hansel, Gretel, non egon zarete?
HANSEL: Istorio luze luze bat da, aita.
AITA:
gero kontatuko diguzue. Orain goazen jolastera!
HANSEL, GRETEL: Oso ongi
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina